czwartek, 22 stycznia 2015

Bądź idealny,czyli w pogoni za (nie)doskonałością

W Nowy Rok, gdzieś koło trzeciej w nocy gadaliśmy o wszystkim i o niczym. Między innymi o postanowieniach. Pisałam o swoich na blogu, ale ze znajomymi nie miałam ochoty się nimi dzielić. Nie wiem czy wspominałam, ale mam wielki problem ze szczerością i nie lubię się zwierzać osobom, które znam w realu.Jeden kumpel powiedział, że będzie dla mnie miły. Bardzo śmieszne. Ciągle się droczymy, dogryzamy sobie i to się po prostu nigdy nie uda bo uwielbiamy to. Znamy się krótko, pół roku, ale jeśli miałabym jakąś sprawę, którą chciałabym omówić z osobą, którą znam osobiście, a z moją przyjaciółką by nie mogła to zwróciłabym się do niego.
Potem kolejka doszła do mnie i padła propozycja, że też mogłabym być miła. Z tym, że ja jestem miła, chyba, że mam na prawdę zły humor albo mam ochotę go podenerwować. W przypadku innych ludzi oprócz niego i mojej przyjaciółki jestem niemiła tylko gdy ich nie lubię albo mam bardzo zły humor, także nie jest tak źle.
Powiedziałam, że nie mam postanowień (ktoś tu ma problemy ze szczerością) i jestem idealna.
Poradnik jak rozbawić towarzystwo- rozdział pierwszy.


Dziwi mnie to, że jeśli ktoś zaczyna narzekać na swoje życie, wygląd, znajomych, rodzinę, brak pieniędzy to jest pocieszany, a osoba zadowolona jest uważana za zarozumiałą.





Nie mam tu koniecznie na myśli przytoczonej wcześniej sytuacji, ale gdybym powiedziała to wśród ludzi, za którymi z wzajemnością nie przepadam to na pewno usłyszałabym wiele niemiłych słów i wszyscy przypomnieliby mi o moich wadach.
Kilka lat temu, brałam ze swoją klasą udział w ankiecie, która dotyczyła samoakceptacji, postrzegania własnego ciała, itp.
Było pytanie o to, jakie części ciała zmienilibyśmy w sobie-chodziło o te, których nie lubimy najbardziej, nie o wszystko z czego nie jesteśmy zadowoleni.
Napisałam jedną rzecz, chociaż po głowie chodziła mi druga, ale jest to taki kompleks, że nie chciałam nawet o tym pisać.
Przez przypadek (oj kłamczucho, po prostu wolno zbierałaś kartki,żaden przypadek) przeczytałam odpowiedź dziewczyny, która jest bardzo ładna i to nie tylko moje zdanie. Owszem, ma pewną wadę, którą widać na pierwszy rzut oka, ale jest to coś co można zmienić i wiele ludzi ma z tym problem, ale koryguje to.
Jednakże miejsce przeznaczone na odpowiedź było skrupulatnie zapełnione.
Wniosek jest banalny aczkolwiek te banały trzeba często powtarzać.
Wiele ludzi nawet nie zauważa tego, czym my się zamartwiamy. Wszystko siedzi w naszej głowie.

Jako, że ideałów nie ma- każdy jest ideałem. Każdy jest wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju, a niedoskonałości czynią nas po prostu sobą. Nie warto podążać za wymarzonym "ideałem", bo nim się nigdy nie będzie. Warto pozostać sobą, a nie osobą, jaką chcą mieć inni ludzie. Z tym, że warto codziennie być lepszą wersją siebie-dla siebie.

1 komentarze:

different pisze...

Wiesz, też o tym myślałam, że ludzie mają kompleksy, często niepotrzebnie, i chociaż inni uważają ich za Miss/Mistera Świata to oni sami powiedzą, że nie lubią tego lub owego w swoim wyglądzie.
Wielki plus za ironiczny humor w tym wpisie, uśmiechałam się do monitora :)

Prześlij komentarz

Cieszę się, że Cię tu widzę :) Miło mi Czytelniku, że przeczytałeś mój tekst i chcesz napisać komentarz :)