Ze świętami kojarzą mi się lata dzieciństwa. Odkąd skończyłam powiedzmy dwanaście lat, a może stało się to jeszcze wcześniej, święta przestały mieć "magię". Choinka kojarzy mi się z mieszkaniem w bloku, do domu wyprowadziłam się jak miałam siedem lat, wcześniej mieszkaliśmy w czwórkę w jednym pokoju,który w dodatku służył za salon, ale święta były wtedy piękne. Mamy stare bombki, które pamiętają doskonale czasy PRLu. Choinka jest tylko trochę młodsza. Chociaż świerkowe choinki też się zdarzały. Lubię zapach świerku, gorzej z igłami.
Kolejną rzeczą, która jest dla mnie symbolem świąt są prezenty. Wychodziliśmy z domu i ich nie było,a gdy wracaliśmy-pojawiały się. Zagadka dzieciństwa, do dzisiaj nie rozwiązana.
Smakiem świąt są też dla mnie kłótnie,ale może nie będę się o tym rozpisywać.
A smakiem świąt związanym z jedzeniem zawsze będzie dla mnie oranżada i makowiec.
5 komentarze:
Bombki z okresu PRL-u mają swój urok. Sama lubię powspominać swoje ulubione ozdoby jak księżyc czy pajacyk, które ledwo zipią, ale są :)
Bombki z PRL-u - u nas też były. Były. Dobre słowo. Pamiętam, jak ta choinka tak leciała, chyliła się ku podłodze. I w końcu nie było już peerelowskich bombek :(
Magiczne pojawienie się prezentów - znam to, oj znam :)
Kłótnie również mogę uznać jako symbol. W większości domów ta nerwówka nie pozwala normalnie funkcjonować.
Oranżada? Mi święta kojarzą się raczej z colą po ogromniej wyżerce :D
Heh, też mam jeszcze bombki z PRLu.
Stare bombki <3 Jak byłam mała to faktycznie, magia była. Teraz jak mam już swoje prawie 18 lat, nikomu nie chce się fatygować i tak naprawdę w moim domu świąt nie ma. Chociaż choinka zawsze stoi, zawsze z lasu więc jest naprawdę piękna... Duża i za darmo :D Tylko trochę tego wszystkiego szkoda, bo mam nadal małe rodzeństwo...
Prześlij komentarz
Cieszę się, że Cię tu widzę :) Miło mi Czytelniku, że przeczytałeś mój tekst i chcesz napisać komentarz :)